Een reünie op je zestigste
Johanneke (61) had laatst een reünie met haar studiegenoten van de opleiding Rechtsgeleerdheid. Aanvankelijk zag ze er tegenop omdat ze er van uit ging dat haar jaargenoten het inmiddels een stuk verder geschopt hadden dan zij.
Tijdens de reünie konden de verhalen over topbanen, geslaagde kinderen, commissariaten, zeilboten en luxe villa’s inderdaad niet op. Totdat Johanneke aan de beurt was om haar verhaal te vertellen.
Ook zij kon meepraten over villa’s en zeilboten, al behoren die voor haar tot het verleden.
Johanneke raakte alles kwijt toen zij op een dag besloot om samen met haar kinderen het huis waar zij met haar psychotische man woonde, te ontvluchten. ,,Je zag op het eerste gezicht niks aan mijn ex-man. Hij was succesvol, intelligent en ontzettend aimabel. Hij stortte zich in de ene BV na de andere en ging, mede op mijn naam, astronomische leningen aan. De bank, de accountant, ze aten allemaal uit zijn hand. Op goede dagen was het ook een prima man. Op slechte dagen kon hij de hele boel kort en klein slaan. Toen ik mijn biezen pakte, nam ik afscheid van het luxe, maar leugenachtige leven en werd ik een alleenstaande moeder met een torenhoge schuld in een sociale huurwoning.’’
Johanneke had diverse banen en wist uit de schulden te klimmen.
,,De sfeer tijdens de reünie veranderde toen ik dit verhaal vertelde’’, vertelt Johanneke. ,,Het werd milder, zachter, oprechter. Mijn verhaal zorgde ervoor dat er meer maskers afgingen. Er kan heel wat ellende afspelen achter de voordeuren van die villa’s kan ik je vertellen’’, zegt Johanneke met een knipoog.
,,Het maakt nogal veel uit of we deze reünie op ons 45e hadden gehad, of nu als zestigers. Als je tussen de 30 en de 50 bent, dan spelen geld, succes en ambitie vaak nog zo’n grote rol. Het huis moet groter, de auto luxer en de vakanties verder weg. Je kunt daar behoorlijk in verliezen. Later kun je dat allemaal wat meer relativeren. Het belang van geld neemt af omdat je inziet wat er echt toe doet. Je hebt met tegenslagen te maken gekregen en het leven is vaak wat anders gelopen dan gepland. Dromen zijn vervlogen en er zijn andere voor in de plaats gekomen. Je ziet in dat het willen voldoen aan het ideale plaatje relatief is. Het zijn de omstandigheden waar je in terecht komt die bepalen of je iets wel of niet doet. Je gaat nadenken over de dingen waar je spijt van hebt omdat je dat op onze leeftijd ook meer durft toe te laten.’’
Aan het begin van ons gesprek had Johanneke mij toevertrouwd dat ze angstig is om weer te gaan solliciteren. Ze weet dit aan de moderne manier van solliciteren met Linkedin en zo. Maar ik zie nu dat dit het probleem niet is. Johannekes binnenwereld en buitenwereld liggen nog niet op één lijn. Ze is gewend om zichzelf te presenteren volgens de verwachting die andere mensen van haar hebben. Hiermee heeft ze altijd het ideale plaatje in stand weten te houden, ook al paste dat plaatje haar niet. En dan is het op 61e, na jaren te hebben geploeterd om te boel op de rit te krijgen, tijd voor een nieuwe arbeidsmarktidentiteit. En als je die eenmaal hebt gevonden, dan valt het met dat moderne solliciteren allemaal nog best wel mee.
