Werken is gewoon niks voor mij
Daar was Harold (59) weer. Hij zit op de bank bij de receptie met een peinzende blik die in het oneindige staart, zijn handen voor zijn mond. Grijze jeans, zwart leren bikerjackje.
Zijn houding houdt het midden tussen depressief, eigenwijs en ondeugend. Harold is inmiddels een oude bekende. Hij begint aan zijn vierde loopbaantraject. De vorige drie trajecten hebben hem steeds een nieuwe baan opgeleverd, maar die zijn ook weer binnen een halfjaar gestopt.
,,Ik ben gewoon niet geschikt om te werken’’, begint Harold. ,,Is toch vreemd? Dat we er altijd maar van uit gaan dat iedereen geschikt is om te werken? En dat we het dan normaal vinden om allemaal acht uur per dag onder een TL-bak naar een beeldscherm te staren?’’
Daar kan ik Harold alleen maar gelijk in geven. In de basis is geen enkel mens daarop gebouwd.
,,Al die mensen die elke dag doodongelukkig in de file aansluiten. Dat is toch idioot!’’, gaat Harold verder. ,,Ik kan gewoon niet werken.’’
Harolds cv is een kleurrijk lappendeken van kortstondige banen. Van postbode tot ouderenverzorger en van leraar tot vluchtelingenwerker. Nooit langer dan twee jaar.
,,Ik kan ook gewoon niks’’, zegt Harold. ,,Ik heb geen talenten.’’
Daar ben ik het niet mee eens. Harold is slim, een denker. Hij kan als geen ander vragen stellen en mensen tot inzichten brengen. Zijn oneindige geest brengt de meest interessante theorieën voort. Precies diezelfde krachtige bovenkamer zit hemzelf regelmatig in de weg. Om over zijn koppigheid maar te zwijgen.
,,Ik zou het willen hoor, dat ik elke dag zonder er veel over na te denken, naar een baas zou kunnen gaan. Dat ik dan keurig doe wat er van me gevraagd wordt en dan weer naar huis ga. Zonder na te denken waar ik nou eigenlijk mee bezig ben of me te verzetten tegen de gang van zaken.’’
Als Harold zijn relatie met werk niet verandert, zal elke volgende baan in een teleurstelling uitmonden.
,,Thuis zorgt het voor problemen’’, gaat Harold verder. ,,Mijn vrouw is wat werk betreft het tegenovergestelde van mij. Zij neemt haar werk veel te serieus en is er altijd mee bezig. Ik vind dat zo’n onzin. We hebben daar regelmatig strijd over.’’
Ik leg Harold uit dat ik zijn vrouw wel snap. ,,Als jouw loopbaan onzeker verloopt, dan wil zij misschien wel extra zuinig zijn op haar werk. Het stabiele inkomen moest de afgelopen jaren van haar komen. Jullie hebben immers ook een gezin draaiende te houden.’’
Harold kijkt me met grote ogen aan. ,,Wat ben ik toch ook een sukkel.’’
,,Nou een sukkel zou ik niet willen zeggen’’, zeg ik. ,,Maar eigenwijs ben je wel.’’
,,Zou het zo kunnen zijn dat jullie allebei je standpunt over werk zo hardvochtig willen verdedigen dat je er naar handelt? Zij door helemaal op te gaan in haar baan en jij door er een boeltje van te maken?’’, vraag ik. ,,Je zou maar eens moeten toegeven dat die baan eigenlijk hartstikke de moeite waard is.’’, zeg ik met een knipoog.
Harold springt op van zijn stoel. ,,Ik heb thuis echt wat te bespreken...’’
