Niet iedereen is aan een baan te helpen
,,Maar hóé dan?’’, klinkt het gefrustreerd aan de andere kant van de lijn.
,,Jij zegt altijd wel zo mooi dat 50-plussers werk kunnen vinden, maar dat is helemaal niet zo. Ik ben al twee jaar aan het solliciteren, ik heb minstens tweehonderd afwijzingen.’’
Diana (51) is boos. Heel boos. Ze vertelt dat ze twee jaar geleden haar baan verloor aan het begin van de coronacrisis.
,,Nou dat had helemaal niks met corona te maken hoor’’, gaat Diana verder. ,,Dit was gewoon een mooie smoes om van mij af te komen. Te oud, te duur.’’
,,Maar goed, vertel maar. Hoe ga jij dan wel een baan voor mij regelen?’’ Ik stel me Diana’s argwanende blik aan de telefoon voor.
Nog voor ik antwoord kan geven, ratelt Diana verder. ,,De arbeidsmarkt zit helemaal niet meer op 50-plussers te wachten. Het moet allemaal jong en goedkoop. Jonge mensen, die vinden zo een baan. Ik niet, niemand wil mij nog.’’
,,Wist je dat je hierdoor ook familie en vrienden kwijtraakt?’’ Diana wacht mijn antwoord op haar retorische vraag niet af. ,,Waarom moet ik eigenlijk ook nog betalen om een baan te krijgen? Dat is toch belachelijk. Dat ga ik niet doen. Kan ik wel langskomen voor een intakegesprek?’’
,,Diana, je bent pas 51’’, begin ik. ,,Jij hebt nog een hele loopbaan voor de boeg. Het is niet je leeftijd die de zoektocht naar een baan bemoeilijkt. Het is je mindset. Jij bent er zó van overtuigd dat het niet meer goed komt, dat je met die insteek je dag begint.
Ik snap heel goed dat je boos bent omdat je bent ontslagen en dat je moedeloos wordt van alle afwijzingen, maar als je tegen de arbeidsmarkt blijft schoppen, dan zet je vooral jezelf buitenspel. Je beeld van werkgevers is gekleurd door alle afwijzingen die je hebt gekregen en door dat eeuwige dogma over 50-plussers op de arbeidsmarkt. Maar als je echt even naar de arbeidsmarkt kijkt, dan zie je dat werkgevers zitten te springen om goede medewerkers. Er zijn heus werkgevers die liever jongere mensen aannemen. Vaak is hun beweegreden daarvoor ook prima te begrijpen. Daarentegen zijn er minstens zoveel werkgevers die de ervaring, kennis, loyaliteit en meerwaarde van 50-plussers prima op waarde weten te schatten. Op die werkgevers moet je je richten.
Maar, ik heb je cv bekeken. Daaruit is wat moeilijk op te maken wat je een toekomstige werkgevers nu precies te bieden hebt. In het verleden behaalde rendementen bieden ook hier geen garantie voor de toekomst. Toen ik je net vroeg naar welke baan je op zoek bent, had je hier nog niet echt een antwoord op. Daar begint het mee. Hoe kun je een werkgever overtuigen, als je zelf nog niet helemaal weet waar je naar op zoek bent?
Je bent zo boos, dat je mij bijna door de telefoon trekt. Dat allemaal bij elkaar is niet echt een goede uitgangspositie om jezelf te presenteren aan je toekomstige werkgever. Het komt wel goed, maar je hebt eerst wat werk aan de achterkant te verrichten. Ik help je hier graag bij.’’
Het blijft even stil aan de andere kant van de lijn.
,,Tsss’’, zegt Diana. ‘’Hier kan ik echt alleen maar om lachen.’’
