Het geheim van Yassin
Yassin (56) is beleefd en voorkomend. Hij houdt de deur open en terwijl ik koffie voor hem pak, wacht hij in de hal. Op zijn cv had ik gezien dat hij in Bagdad is geboren. Over de rest van zijn cv heb ik veel vragen. Er staat niet veel op.
Aan de koetjes en kalfjes waarmee we het gesprek beginnen, doet Yassin vriendelijk mee, maar hij heeft er duidelijk niets mee.
Tijd voor diepgang. Om aanknopingspunten voor de toekomst te vinden, ben ik altijd benieuwd naar iemands achtergrond. Wat maakte je mee voordat je hier tegenover mij zat?
Wat bracht Yassin vandaag hier?
,,Ik kan je er niks over vertellen’’, zegt Yassin.
,,Heb je gezien dat ik uit Irak kom? Het is een geheim’’.
Ik zit op het puntje van mijn stoel. De aanknopingspunten gaan niet makkelijk worden deze keer. Op zijn cv heb ik gezien dat Yassin Engineering heeft gestudeerd aan de Universiteit van Bagdad. ,,Wat heb je na je studie gedaan?’’, vraag ik.
,,Precies dát is het geheim’’, zegt Yassin. ,,Oké, wat ik je kan vertellen is het volgende… Ik werkte als infiltrant tegen het regime van Saddam Hoessein tijdens de Golfoorlog.’’
Yassin kijkt me indringend aan. Met zijn blik lijkt hij te zeggen: ‘Dan weet je het wel toch?’
Ik heb een idee en tegelijkertijd ook helemaal niet. Ik heb honderd vragen, maar ik stel ze niet. Ik knik beleefd, zoals Yassin eerder ook deed.
Hoewel bijna elke vraag die ik nu kan stellen op voorhand al misplaatst lijkt, besluit ik met Yassin te kijken naar welke kennis en vaardigheden hij door de jaren heen heeft ontwikkeld. We blijven weg bij de details.
Niet veel later vertelt Yassin zijn hele verhaal. Over zijn onderzoeken, over hoe hij aan informatie kwam, over hoe zijn weken er uit zagen. Posten, undercoveracties, afluisteren, vermommen. Er speelt zich een spannende film af voor mijn ogen in mijn spreekkamer in Arnhem.
,,Al het werk is goed’’, zegt Yassin. ,,Een werkgever gaat dit toch niet begrijpen. In een fabriek, als schoonmaker, alles is goed.’’
In de weken die volgen, vertrouwt Yassin me de geheimen van zijn loopbaan steeds verder toe. Hij heeft dingen gezien die maar weinigen te zien krijgen. Zijn competenties zijn me inmiddels wel duidelijk. Zijn onuitputtelijke drive om het beste van zijn nieuwe bestaan in Nederland te maken ook. ,,We gaan niet voor fabriek of schoonmaker’’, opper ik.
Ik mag Yassin. Hij maakt wat van het leven, hoe hard het leven hem ook in zijn gezicht heeft geslagen. Ik help hem uiteindelijk aan een baan als BOA. Yassin is dankbaar en gelukkig.
,,Vertel aan de Nederlanders dat ze wat meer tevreden moeten zijn’’, zegt Yassin. ,,Ik heb geleerd dat hoe hard het leven zich ook tegen je keert, je altijd in het licht kunt gaan staan. De mate van onrechtvaardigheid die ik heb meegemaakt, is niet te evenaren, toch heb ik altijd het licht gezien. Wil je dat schrijven in je column, Anne-Marije?’’ vraagt Yassin. ,,Dat is namelijk geen geheim.’’
