De 50+ bubbel
Toen ik twaalf jaar geleden afstudeeronderzoek deed naar de kansen van 50-plussers op de arbeidsmarkt en mijn carrière besloot te wijden aan dit onderwerp, ontdekte ik een bubbel. Een levensgrote bubbel die we op de een of andere manier tussen de 50-plussers en de arbeidsmarkt hebben gecreëerd. De bubbel bestaat uit het idee dat je op de dag dat je vijftig bent geworden opeens hopeloos afgeschreven zou zijn voor de arbeidsmarkt. Alsof er in de nacht voorafgaand aan je vijftigste verjaardag opeens iets vreselijks met je gebeurt waardoor je marktwaarde naar een nulpunt daalt.
De meeste werkgevers weten gelukkig dat dit onzin is en de 50-plussers zelfs uiteraard ook. Maar toch is daar die bubbel, bestaande uit het alom geaccepteerde en in stand gehouden verhaal dat het na je vijftigste over en uit is met je loopbaan. Het ergste is ook nog dat we de bubbel massaal lijken te accepteren. Nou ja accepteren, er weinig tegen doen in elk geval. Het verandert namelijk pas, als we besluiten er anders over te gaan praten.
Soms blaast de bubbel even extra op. Zoals ook afgelopen week toen CNV de resultaten van hun onderzoek naar de kansen van 55-plussers op de arbeidsmarkt publiceerde. De telefoon stond roodgloeiend. Zowel met media die mijn kijk op de zaak wilden horen, als met 50+ werkzoekenden die even wilden checken of al die sollicitatie-inspanningen nog wel nut hadden. Pijnlijk.
CNV mocht in dit onderzoek rekenen op 2100 respondenten. De helft hiervan heeft aangegeven veel afwijzingen te krijgen. 1100 ervaringen die duizenden 50+ werkzoekenden slapeloze nachten hebben bezorgd.
Vaak wordt snel de conclusie getrokken dat een afwijzing van een 50-plusser te wijten is aan leeftijd. Maar is dat wel zo?
Achter de geboortedatum gaat een scala aan gedragen, overtuigingen, generatiekenmerken, uitingen en handelingen schuil.
Vaak zie ik een groot verschil tussen hoe de mondige millenials, die zo ongeveer met de selfiestick in de hand zijn geboren, solliciteren en hoe de van nature meer bescheiden 50-plussers het aanpakken. Wordt de millenial dan aangenomen omdat hij jonger is, of omdat zijn sollicitatiestrategie beter aansloot op de verwachting van de werkgever?
Solliciteren is een proces van vraag en aanbod. Van geven en ontvangen. Van vertellen en incasseren. Je moet maar net weten hoe je dat slim aanpakt. En dat is geen vanzelfsprekendheid als je tot voor kort 25 jaar bij een werkgever hebt gewerkt.
Elke levensfase die je doormaakt, brengt andere kansen, mogelijkheden, overtuigingen, behoeftes en ook beperkingen met zich mee. Hebben de 1100 respondenten van het CNV-onderzoek zich voldoende afgevraagd welk werk bij hun levensfase past? Hebben zij zich de afgelopen jaren voldoende bijgeschoold? Solliciteren zij naar functies waar hun senioriteit een pre is? Is er nog vraag naar het werk dat zij gewend zijn om te doen? Blijkt hun toegevoegde waarde voor de werkgever voldoende uit hun sollicitatie? Benaderen ze werkgevers actief via Linkedin? Hebben ze de hoop überhaupt nog niet opgegeven?
Dat deze 34-jarige, die elke dag voorbij de bubbel kijkt, er net even anders instaat, kan soms rekenen op de nodige hoon. Ach ja, tegen de massa in praten is nu eenmaal niet altijd wat men wil horen. Maar het prikt de bubbel wel lekker door.
